اجداد و پدران ما دورانی را پشت سر گذاشته اند كه رنگ های زیبا، فریبنده و چشم نوازی كه روح را نوازش می كرد اما ماندنی و ماندگار بود را در هنرها و صنایع دستی بافتنی از جمله فرش و گلیم و زیلو می دیدند و از آرامبخشی این رنگ ها لذت برده و از انرژی مثبت برگرفته از طبیعت این رنگ ها بهره می بردند. 

زیبایی این رنگ های گیاهی و سنتی در كنار كیفیت بافت و اصالت طرح بود كه به یك اثر هنری دستبافت فارغ از نوع و اندازه، جلوه‌ای خیره كننده می ‌بخشید و آن را از دیگر آثار متمایز می كرد. 

مرتضی نوری تنها رنگرز باقی مانده از یک نسل رنگرزی در دیار بیجار گروس است ، شهری که شهرت فرش پولادینش راه کشورهای خارجی مانند آمریکا، هلند، استرالیا و فرانسه را در نوردیده است. 

مرتضی نوری از شهروندان بیجاری است که مدت 25 سال است مشغول به حرفه رنگرزی می باشد ،از سال 1366 بهمراه پدرش به این شغل پرداخته و بعد از فوت پدرش به علت علاقه وافری که به این حرفه و صنعت داشته به تنهایی در کارگاه پدرش مشغول انجام این شغل شده است و در سال 1387 در جشنواره استانی به عنوان رنگرز نمونه انتخاب گردیده است.  

در این کارگاه چیزی نوی برای دیدن نیست هر چه هست ابزار قدیمی و خلق رنگ با شیوه پدران و 5 دیگ بزرگ کارگاه ابزار اصلی وی برای راه انداختن بزم رنگ ها است. 

نوری در گفتگو با خبرنگار ما از کوله بار تجربه اش که از سال 67 در کنار پدر بدست آورده گفت، از زمانی که این کارگاه مملو از خامه برای رنگ کردن بود و برای اینکه بافنده معطل نماند یک تنه کار می کردند تا رج های بافته شده به فرش بیجار تبدیل شود و پول فروش آن برکت خانه های قدیم. 

به گفته تنها رنگرز خامه و پشم فرش بیجار،  رنگرزی پشم و خامه که از مواد اولیه صنعت فرش بافی است به دو صورت انجام می شود، رنگهای گیاهی که از قدیم الایام مرسوم بوده و مهمترین آنها زاج سفید و سیاه، سولفات مس برای دندانه پشم استفاده می شود و رنگهای روناس، نیل، پوست گردو، اسپرک، برگ مو و گردو، سود پرک، سولفات تیره، قره قروت، پوست انار می باشد و رنگ های شیمایی هم که در طی چندین سال اخیر مورد استفاده قرار می گیرد. 

وی حضور سال 93 ما در کارگاه خودش را به خاطر داشت و بیان کرد: همان سال تصمیم به ایجاد یک واحد رنگرزی در شهرک صنعتی گرفتیم و حدود شش ماهی همراه برادران الله مرادی مشغول کار شدیم . 

تنها رنگرز بیجاری ادامه داد: هزینه های سرسام آور جانبی موجب تعطیلی آن کارگاه شد و باز هم به جای سابق خود برگشتم. 

عضو خانه فرش بیجار از فراز و فرود فرش آهنین بیجار برایمان گفت ، از کسادی بازار و تعداد کم بافنده ، از جایگزین شدن فرش های کامپیوتری و از ورود رنگ های شیمایی که جای رنگ های طبیعی را گرفتتند و همین عوامل یکی پس از دیگری کرکره کارگاه های رنگرزی بیجار را پایین آورد. 

 تنها رنگرز بیجاری با اظهار گلایه شدید از مسئولان اعلام کرد: اگر وضع به همین منوال پیش برود و کسی برای رونق بازار فرش بیجار که صنعت رنگرزی هم به آن وابسته است قدمی برندارد ،رنگرزها به خاطرات می پیوندند. 

نوری با تاکید براینکه تحریم ها تاثیر خود را نیز در فرش و صنایع وابسته به آن گذاشت اذعان داشت: افزایش قیمت رنگ ها یکی دیگر از مشکلاتی است که ما با آن دست و پنجه نرم می کنیم و گرانی ها موجب شده نتوانیم یک سوم خرید های قبلی را داشته باشیم. 

وی عنوان کرد: رنگ های گیاهی با توجه به گرانی های موجود در برابر رنگ های شیمایی رنگ باخته اند و مانند قبل رونقی ندارند. 

تنها رنگرز بیجاری با تاکید بر اینکه در فواصل مختلف زمانی بعلت نبود بازار فرش، نبود بافنده که به طور خاص فقط به حرفه بافندگی مشغول باشد ، گرانی ابزار کار به بن خورده ام ، اما با توجه به عشق و علاقه ای که از همان کودکی به این کار داشته ام تا زمانی که بتوانم این کار را ادامه خواهم داد. 

رنگرز خامه و پشم بیجار عنوان کرد: خیلی علاقه دارم این حرفه را به دیگران آموزش بدهم تا این صنعت چراغش در بیجار خاموش نشود ، اما هیچکس تا کنون رغبتی به انجام این کار نداشته و این جای تاسف است. 

وی اعلام کرد: اگر مسئولان می خواهند این هنر اصیل برای همیشه ماندگار باشد باید یک همت جهادی داشته باشند تا شاهد خاموش شدن چراغ این هنر در شهر فرش پولادین ایران نباشیم.